به گمانم این ها فراموش کرده اند که ما اگر مسلمان نباشیم و تابع جمهوری اسلامی این ها نباشیم حداقل ایرانی هستیم و به گمانم این ها فراموش کرده اند که ما اگر از نظر این ها انسانیت نداشته باشیم لا اقل وحدت داریم.... به گمانم این ها فراموش کرده اند که  ما اگر ندا آقا سلطان و سهراب اعرابی نباشیم حداقل می توانیم اعتراض کننده ای باشیم به نا حق هایشان به گمانم این ها فراموش کرده اند که قشر ضعیف جامعه شان که به راحتی با سهمی حدود ماهی سی هزار تومان فریب می خورند خیلی کمتر از مایی هستیم که نتوانسته اند فریب دهند.

گمان می کنم این ها نمی دانند همه ی ایران هر شب برای شام سیب زمینی کیلویی چهارصد تومان نخورده اند .... گمان می کنم این ها نمی دانند  که ما اگر به اندازهی دکتر تحصیل کرده ی دانش گاه آکسفوردشان سواد نداریم و اگر یک شبه آقا و خانوم دکتر نشده ایم ولی حداقل آن قدر سواد داریم که ...بشماریم کسانی را که هر روز در خیابان بودند و رای خود را فریاد می زدند.

فکر می کنم این ها نمی دانند که می فهمیم برای دادن امنیت به شهرمان هر شب نیازی به شلیک گلوله نداریم و هر روز نیاز نداریم دانش جو نابود کنیم. فکر می کنم این ها فراموش کرده اند که اگر حرفی بود و نظری , ما قبل از نوشته شدن آن ها ره می دیدیم و به گمانم این ها از یاد برده اند که کشتن نباید تفریح بسیجشان باشد .

 به گمانم این ها فراموش کرده اند که ما می توانیم ببینیم اگر بیست میلیون نیستیم لا اقل بیش از سیزده میلیونیم و به گمانم این ها فراموش کرده اند چیزی را که از همه چیز مهم تر است:"

این ها فراموش کرده اند که می خواستند سر ما را کلاه بگذارند نه سر خودشان را و فراموش کرده اند که دهان این همه مخالف را

نمی توان با باتوم بسیجی  ابلاغ نام آشوب گر بست.